Dag 2: Key Largo - Key West

Ik was vanmorgen al vroeg wakker en heb zitten prutsen om het blog te plaatsen... een heel gedoe zonder laptop en met internet dat er continu uit floept. De kinderen om 7.30 uur (!) wakker gemaakt. Zij hebben duidelijk geen moeite met het tijdsverschil. Enigszins teleurgesteld liep ik het balkon-met-uitzicht-op-zee op. Florida, the sunshine state...nou, vandaag effe niet hoor! Het regende behoorlijk en het leek alsof de plantjes het vandaag goed zouden gaan krijgen. Koffers gepakt, Garmin ingesteld op een all American Harriettes restaurant voor een all American breakfast. En het was drúk in het met tl-verlichte tentje! We begonnen natuurlijk met een beroemde Key Lime muffin. Hij was zó groot dat we hem met zn vieren konden delen! Harriet zelf was uiteraard ook all American, we love her!! Ons ontbijt vervolgd met eggs with gritts, omelets and more!

Key lime muffin met op de achtergrond Harriette herself

In de stromende regen de auto in, naar het Wild Bird Centre, een non-profit organisatie die vogels opvangt. Het was er lekker rustig, want wie gaat er nou in de stromende regen zielige vogeltjes kijken? Nou, wij dus en het was een bijzondere ervaring om de verhalen achter de vogels te lezen en ons enige tijd te laten vermaken door een papegaai 'yolo' te leren. Verder zaten er haviken, uilen, pelikanen en nog een aantal inheemse vogels.

voedertijd begint om half 4, jongens!

De regen werd minder en we zetten koers naar Robbies Feeding Tarpon. Je krijgt er een emmertje dooie vis en probeert te voorkomen dat de  monsterachtige Tarpons gevoerd worden zonder dat jouw hand in hun bek verdwijnt! Brrrr, nog een extra uitdaging, want er zitten ook pelikanen op de steiger die wat lui en agressief aangelegd zijn en ook wel van een mals visje houden. Anyway, het was een hilarisch gebeuren en we kwamen er zonder kleerscheuren vanaf! Robbies Tarpon, een aanrader, zeker ook vanwege de gezellige sfeer die er hangt!

En dit gebeurt er met je eigendommen als je ze in het water laat vallen tijdens het voeren van de Tarpons, prachtig! Ik heb mijn pet maar even eerbiedig afgezet...

Next stop was Anne's beach. Hoe leuk is het om daar te picknicken als je dochter Anne heet? We hadden onze eigen overdekte picknicktafel en dat was fijn, want al was het inmiddels al behoorlijk droog geworden, het zand was te nat om op te zitten. Echt een idyllische plek,  dat Anne's Beach... uiteraard :-).

Max at Annes beach

Daarna de Overseas Highway met zn 43 bruggen verder afgereden. 43 zijn het er, écht, Max en Anne hebben ze geturfd, op de i-pad! Op de terugweg nog maar een keer tellen, je weet maar nooit :-)We zijn, na 24 uur Florida, al helemaal verrukt van deze staat en zuigen iedere indruk in ons op. Ook Key West is fantastisch, niet in de minste plaats door het prachtige hotel waar we zitten, het Lighthouse Court hotel. Het staat direct naast de vuurtoren en tegenover het Hemmingwayhouse. Wat een sfeer hangt hier! En dan die typische Keys-architectuur, prachtig. Harry en ik hadden van deze plek eigenlijk de meeste verwachtingen en, sjongejonge, het is nog mooier dan verwacht!

Na aankomst, ca 14.30 uur, is Harry naar een van de vele lokale sigarenwinkeltjes gewandeld, sigaar gescoord en een eerste verkenningstocht gaan doen. Hij kwam verrukt terug! Harry is bij ons bezoek aan Cuba een echte liefhebber geworden, zowel van het land als van de sigaren. Hij wil zo graag weer een keertje terug. En only 90 miles from Cuba is hier dan ook echt wat van Cubaanse invloeden te merken. Nadat we ons de rest van de middag hadden vermaakt aan en in het zwembad, zijn we via Duvalstreet naar Mallorysquare gewandeld. Een gezellig pleintje met straatvermaak en een mooie zonsondergang... Die zon was nog wel ergens te bekennen en zo hebben we nog een paar mooie kiekjes kunnen schieten. Gegeten hebben we bij El Meson de Pepe...Cubaans uiteraard... alhoewel... na Cuba was ik behoorlijk wat kilo's kwijt, het eten daar stelde niet heel veel voor, wat overigens niets afdeed aan onze positieve indrukken van het land.

El Meson de Pepe   

En toen kwam aan al dat moois vandaag langzaam maar zeker een eind. Harry en ik gingen rond 22.00 uur naar bed en Max en Anne hebben nog lekker op de schommelbank zitten internetten.

Een warme groet!